۳۰‌سال پیش هم با همین مشکلات به المپیک نرفتیم/به نوجوانان خوشبینم – خط و نقد | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرنگار مهر، میرشاد ماجدی با اشاره به حذف تیم امید در مرحله اول انتخابی المپیک پاریس گفت: ۳۰ سال پیش من بازیکن تیم المپیک بودم که اولین تیم بعد از انقلاب محسوب می‌شد و باید در مسابقات ۱۹۹۲ بارسلون شرکت می‌کرد. همین اتفاقات و اختلافاتی که بین مسؤولین و مدیران بود باعث شد تیم ما صعود نکند.

عضو هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال ادامه داد: مشکل تیم امید بازیکنانی هستند که اکثراً در باشگاه‌های لیگ برتری و لیگ یکی بازی می‌کنند. باشگاه هزینه کرده و می‌خواهد بهترین استفاده را از بازیکنش داشته باشد اما خارج از فیفادی باید مسابقات امید برگزار شود. کشمکش بین بازیکنان و باشگاه‌ها وجود دارد و نمی‌گذارد کار به خوبی جلو برود.

ماجدی تاکید کرد: موضوع مهم این است تیم امید را یک شبه یا چند ماهه نمی‌توان تشکیل داد. نیاز به یک پروسه چهار ساله دارد که تغییر مربی و بازیکنان را نداشته باشیم. باید در سنین پائین‌تر حداقل دو سال پائین‌تر کار را شروع کنیم تا برای المپیک بعدی با سن لازم شرکت کنیم. این مسائل دست به دست هم داد تا این اتفاق بیفتد. با این حال انسان به امید زنده است و باید به آینده توجه کنیم.

رئیس کمیته جوانان فدراسیون فوتبال در خصوص اینکه شرایط این تیم در مسابقات آسیایی هانگژو را چطور می‌بیند، گفت: تیم المپیک ما تغییر سن دارد. سنی که در مقدماتی داشتند تغییر می‌کند. تنها بیشتر می‌شود دو بازیکن بزرگسال دارند. امیدوارند نتیجه خوبی بگیرند. امروز هم با سخت‌ترین تیم گروه بازی دارند. با بازی‌هایی که در ویتنام از رده نوجوانان و جوانان دیدیم فکر نمی‌کنم دست کمی از عربستان داشته باشد.

وی در مورد اینکه برخی مربیان پایه گله کردند و معتقدند این تیم باید به دست آنها سپرده می‌شد، عنوان کرد: اولاً انتخاب سرمربی در رده‌های ملی است ولی یک نفر تصمیم گیرنده نیست به هیأت رئیسه می‌رود و خیلی از عوامل دخیل هستند تا یک مربی از رده باشگاهی به رده ملی بیاید. خیلی‌ها علاقمند هستند سرمربی یا مربی تیم ملی شوند اما باید یکسری از معیارها را داشته باشند. نگاه ما این است که کسانی که در رده‌های پایه مقام می‌آورند معیارهایشان را ببینیم که کجاها کار کرده‌اند. باید کم کم از مربیان شهرستانی و افرادی که در رده‌های پایه زحمت می‌کشند در کنار سرمربی اصلی استفاده کنیم. امیدوارم این اتفاق بیفتد.

او درباره واکنش مردم و علاقمندان به فوتبال در خصوص حضور رونالدو تاکید کرد: در رسانه‌ها دیدم بعضی‌ها گفته‌اند این چه وضعی است دنبال اتوبوس راه بیفتند. نمی‌توانید عشق را با چیزی مقایسه کنید. هر کسی می‌گوید چرا این مردم رفته‌اند و حمله کرده‌اند، عاشق فوتبال نیست. باید در بطن مردم باشید و عشق و علاقه را ببینید. همین اتفاق برای تیم‌های بزرگ کشورمان مثل استقلال و پرسپولیس در شهرهای استان‌های مختلف می‌افتد. علاقمند هستند و می‌آیند ببینند. وظیفه ما است و باید تدابیری را به وجود بیاوریم که بیایند و با سهولت این ستاره‌ها را ببینند. یادمان نرود اولین حضور بازیکن بزرگ جهان رونالدو در ایران است. فکر می‌کنم پیام‌های خوبی برای ما داشت که برای حضور ستاره‌های بزرگ دیگر برنامه‌ریزی بهتری داشته باشیم.

وی در مورد اینکه گفته می‌شود به عنوان مشاور فنی فدراسیون فوتبال چندان دخالتی در تیم امید نداشته، اظهار داشت: شما باید داخل فدراسیون باشید و ببینید شرح وظایف را چگونه تشریح می‌کنند. در رابطه با تیم المپیک هیچ کجا عکس من را کنار مسؤولین یا تیم ندیدید. مسؤولیتی هم نداشتیم باید فدراسیون و مافوق‌های من از من بخواهند که دخالت کنم. اصولاً تیم‌های پایه و استعدادیابی جزو وظایف کمیته جوانان است. تیم المپیک همانطور که این همه مشکل دارد در واقع وسط تیم‌های پایه و تیم بزرگسالان قرار دارد. از من درخواست نشد که کمک کنم ولی عنایتی یکی دو بار در دفترم حاضر شد و آن چیزی که بر اساس تجربه می‌دانستم و بعد هم مقداری از این اتفاقات افتاد را برای او قبلاً گفته بودم. فکر می‌کنم تا جایی که در رسالتم بود انجام دادم اما از من کسی نخواسته بود.

رئیس کمیته جوانان فدراسیون درباره قرعه سخت نوجوانان ایران در جام جهانی زیر ۱۷ سال یادآور شد: اسمش را گروه مرگ نمی‌گذارم. مثلاً گروه ژاپن، کره جنوبی یا ازبکستان را ببینید. با نگاهی که به تیم نوجوانان دارم و با بازیکنانی که من دیدم حداقل چهار و حداکثر شش امتیاز می‌توانیم بگیریم. برزیل را کنار بگذاریم. گروه ما گروه مرگ نیست.

او درباره انتخاب سرمربی جوانان ایران گفت: برای تیم جوانان رنج سنی کاملاً تغییر می‌کند. تغییر سن زیاد می‌شود. بعد از مسابقات دوباره هیأت رئیسه و رئیس فدراسیون فوتبال باید تصمیم‌گیری کنند تا ببینیم چه اتفاقی می‌افتد.

مدیر فنی فدراسیون فوتبال ایران در AFC گفت: یکی از مسائل این بود که آکادمی‌های استرالیا سومین ستاره خودشان را پُر کرده و به معیارهای بالای تیم‌های پایه و آکادمی‌ها رسیده‌اند ولی ما هنوز به مرحله برنز یا تک ستاره نرسیده‌ایم. وقتی در ازبکستان بودم ۲۰ آکادمی را زیر و رو کردیم. واقعاً کار می‌کنند. پروسه استعدادیابی خیلی خوبی دارند. ثبت نام بسیار خوبی از بازیکنان ۱۴ تا ۱۷ سال دارند. ما هم این کار را در فدراسیون انجام دادیم. بانک اطلاعاتی بسیار خوبی از رده ۱۴ تا ۱۹ سال به تعداد ۳۵ هزار نفر را داریم ولی نیاز به سرمایه‌گذاری بیشتری است. باید اسپانسر داشته باشیم. اسپانسر داشتن بهتر از نداشتن است. الان داریم و تا اینجا به تعهداتش عمل کرده ولی با این پول‌ها نمی‌توانیم و چرخ فوتبال نمی‌چرخد. باید حق پخش بیاید و خرج شود.