اقدامات رژیم صهیونیستی تنش در منطقه را در پی دارد – خط و نقد | اخبار ایران و جهان

او تصریح کرد: جنایت دیروز رژیم اسرائیل فراتر از جنایت است. این جنایت و حمله تروریستی بیانگر توهین آشکار به اصل پذیرفته‌شده جامعه بین‌المللی، یعنی مصونیت نمایندگان و اماکن دیپلماتیک و کنسولی است؛ اصل مشترکی که سنگ بنای روابط بین‌الملل به‌حساب می‌آید، به رسمیت شناخته می‌شود و مورد حمایت قرار می‌گیرد.

معاون نمایندگی ایران اضافه کرد: این جنایت همچنین آشکارا اصل اساسی مصونیت دیپلماتیک و کنسولی را نقض کرده، و همچنین ناقض کنوانسیون روابط دیپلماتیک ۱۹۶۱، کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی ۱۹۶۳ و کنوانسیون پیشگیری و مجازات جرایم علیه افراد تحت حمایت بین‌المللی از جمله عوامل دیپلماتیک ۱۹۷۳ است.

متن کامل سخنرانی معاون نمایندگی ایران در سازمان ملل به شرح زیر است:

بسم الله الرحمن الرحیم

خانم رئیس،

دیروز، جمهوری اسلامی ایران فوراً اعضای شورای امنیت را از تازه‌ترین نقض آشکار قوانین بین‌المللی توسط رژیم اسرائیل در خاک سوریه، مطلع نمود. همانطور که در مکاتبه نمایندگی دائم جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد منعکس شد، اماکن دیپلماتیک ما در دمشق در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۲۴ مورد حملات تروریستی رژیم اسرائیل قرار گرفت.

هفت حمله موشکی از بلندی‌های جولان اشغالی، به‌طور مشخص و عمدی اماکن دیپلماتیک جمهوری اسلامی ایران از جمله ساختمان بخش کنسولی و اقامتگاه سفیر را مورد هدف قرار دادند. متأسفانه این حملات شنیع منجر به شهادت هفت تن از پرسنل ایرانی از جمله مستشاران ارشد نظامی و زخمی شدن تعدادی دیگر شد.

در کنار تخریب کامل بخش کنسولی ساختمان، قسمت‌های اداری سفارت نیز بر اثر انفجارها آسیب قابل‌توجهی دید. آمار نهایی و دقیق کشته‌ها همچنان نامشخص است چراکه ساختمان دیپلماتیک ویران شده، و افراد زیر آوار گیر افتاده‌اند.

خانم رئیس،

جمهوری اسلامی ایران این جنایات هولناک و حملات ناجوانمردانه تروریستی را به شدت محکوم می‌کند. رژیم اسرائیل مرتکب نقض آشکار منشور ملل متحد، قوانین بین‌المللی و حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی جمهوری عربی سوریه شده است.

جنایت دیروز رژیم اسرائیل فراتر از جنایت است. این جنایت و حمله تروریستی بیانگر توهین آشکار به اصل پذیرفته‌شده جامعه بین‌المللی، یعنی مصونیت نمایندگان و اماکن دیپلماتیک و کنسولی است؛ اصل مشترکی که سنگ بنای روابط بین‌الملل به‌حساب می‌آید، به رسمیت شناخته می‌شود و مورد حمایت قرار می‌گیرد.

این جنایت همچنین آشکارا اصل اساسی مصونیت دیپلماتیک و کنسولی را نقض کرده، و همچنین ناقض کنوانسیون روابط دیپلماتیک ۱۹۶۱، کنوانسیون وین درباره روابط کنسولی ۱۹۶۳ و کنوانسیون پیشگیری و مجازات جرایم علیه افراد تحت حمایت بین‌المللی از جمله عوامل دیپلماتیک ۱۹۷۳ است.

خانم رئیس،

شورای امنیت به‌صورت پیوسته در محکومیت صریح حملات خشونت‌آمیز به سفارتخانه‌ها و اماکن کنسولی کشورهای عضو یک‌صدا بوده است. شورای امنیت همواره تاکید کرده که چنین اقدامات مذموم، صرف نظر از انگیزه یا عامل، غیرقابل توجیه هستند.

با توجه به پیامدهای شدید این اقدام مذموم که می‌تواند منتهی به تشدید تنش‌ها در منطقه شود و به‌طور بالقوه جرقه درگیری بیشتر میان دیگر کشورهای ایجاد نماید، جمهوری اسلامی ایران از شورای امنیت می‌خواهد این اقدام جنایتکارانه و حمله تروریستی ناروا را قویاً محکوم کند.

خانم رئیس،

اکنون کاملاً روشن است که اقدامات و جنایات بی‌ثبات‌کننده، غیرمسئولانه و مداوم رژیم اسرائیل علیه ملت‌های منطقه، تهدیدی واقعی برای صلح و امنیت منطقه‌ای و بین‌المللی به‌شمار می‌روند. این رژیم پیوسته به قوانین بین‌المللی، منشور ملل متحد و اصول بشردوستانه و حقوق بشر بی‌توجه بوده است. دستور کار رژیم صهیونیستی واضح است: تشدید و تداوم درگیری در عین حال فرار از پاسخگویی و پذیرش مسئولیت.

این رژیم هیچ‌گونه خط قرمزی برای کشتن غیرنظامیان و حتی استفاده از گرسنگی به‌عنوان روشی برای جنگ قائل نبوده است. هدف اصلی این رژیم استفاده غیرقانونی از زور برای پیشبرد سیاست‌های آپارتاید، پاکسازی قومی، اقدامات نسل‌کشی و اهداف نظامی در غزه به هر قیمتی است. علی‌رغم درخواست‌های مکرر اعضای شورای امنیت، رژیم صهیونیستی به اقدامات وحشیانه و نسل‌کشی خود علیه مردم بی‌دفاع غزه ادامه می‌دهد.

علیرغم فشارهای بین‌المللی و قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل متحد که جملگی خواستار آتش‌بس هستند، رژیم اسرائیل از این قطعنامه‌ها سرپیچی کرده و در عوض، تمرکز خود را بر روی ارتکاب جنایات وحشیانه‌تر بدون توجه به تعهدات حقوقی بین‌المللی کرده است.

همین امروز، این رژیم امدادگران آشپزخانه مرکزی جهانی را به قتل رساند؛ امدادگرانی که به گواه معاون دبیرکل: «قهرمانانی بودند که در تلاش برای غذا دادن به مردم غزه که با گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کردند، به کام مرگ کشانده شدند.»

متأسفانه فقدان پاسخگویی و انفعال شورای امنیت تنها موجب تشویق و جرات‌بخشی به این رژیم شده تا به تخلفات خود ادامه دهد. زمان آن فرا رسیده که شورای امنیت ضمن پذیرش مسئولیت خود، به تهدید واقعی صلح و امنیت بین‌المللی رسیدگی نماید. شورای امنیت باید به سرعت به وظایف خود در قبال سرپیچی‌های بی‌پروای رژیم اسرائیل عمل کند. باید تدابیر فوری و قابل اجرا برای وادارسازی این رژیم به اجرای تعهداتش اتخاذ شود.

خانم رئیس،

جمهوری اسلامی ایران خویشتن‌داری معتنابهی از خود به نمایش گذاشته است، اما باید اذعان کرد که چنین بردباری‌هایی توأمان با محدودیت است. رژیم اشغالگر باید مسئولیت کامل عواقب جنایات خود را بپذیرد. جمهوری اسلامی ایران حق مشروع و ذاتی خود را بر اساس قوانین بین‌المللی و منشور ملل متحد برای پاسخ قاطع به این‌گونه اقدامات مذموم محفوظ می‌داند.

خانم رئیس،

نماینده آمریکا و انگلیس بار دیگر با مقصر دانستن ایران تلاش کرد مسئولیت خود را در قبال اوضاع کنونی سوریه و منطقه انکار کند. جمهوری اسلامی ایران قویاً این اتهامات را رد می‌کند. ایران هرگز به دنبال کمک به سرریز مناقشه در منطقه نبوده و به دنبال تشدید یا گسترش تنش به کل منطقه نیست. علیرغم ابراز نگرانی از سرریز تنش در منطقه، آمریکا تلاش می‌کند از این وضعیت برای بی ثبات کردن سوریه و منطقه سو استفاده کند.

ایالات متحده مسئول تمام جنایات رژیم اسرائیل است. اقدامات وحشیانه و نسل کشی در غزه بدون رضایت صریح و حمایت همه جانبه سیاسی، مالی و نظامی و همچنین مشارکت آمریکا امکان پذیر نبود. باعث تعجب است که ایالات متحده در مورد حمایت از غیرنظامیان در غزه صحبت می‌کند و همچنین نگرانی‌های خود را در مورد نقض قوانین بشردوستانه ابراز می‌کند، در عین حال بیش از شش ماه است که شورای امنیت را از اقدام فوری و مناسب برای توقف جنگ در غزه متوقف کرده است.

اگر ایالات متحده واقعاً به غیرنظامیان اهمیت می‌دهد و حقوق بین الملل بشردوستانه را رعایت می‌کند، باید از سرزنش ایران خودداری کند و در عوض رژیم اسرائیل را مجبور به اجرای قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل در مورد آتش بس کند.

و اما اتهامات انگلیس. به جای انداختن تقصیر به گردن دیگران، انگلیس باید با اشتباهات خود مقابله کند و سیاست‌های زیانبار خود را که بر مردم منطقه تأثیر منفی گذاشته است، اصلاح کند. رنج طولانی مدت مردم فلسطین که بیش از هفت دهه ادامه دارد را می‌توان مستقیماً به سیاست‌های استعماری بریتانیا ردیابی کرد.